Vervuld van zonden kom jij naar jouw goddelijke Meesteres. Je smeekt mij jou te helpen en jou te reinigen. Jij zoekt verlossing en wilt vergeven worden voor al jouw zonden.
Denk je nu echt dat zonden automatisch vergeven worden als je deze hebt opgebiecht? Denk nog eens na, zondaar! Stel je nog eens voor wie degene is die jou begeleidt op het pad van de vergeving van zonden. Realiseer jij je wel dat ik dat ben? Jouw Meesteres Emma! En dat ik het ben die zal bepalen welke boetedoening nodig is voor jouw verlossing! Alleen ik bepaal hoe hard, hoe lang en hoe intens jouw straf zal zijn. Dat is mijn goddelijke plicht.
Absolutie is niet goedkoop zondaar! Jij zult de straf die jou wordt gegeven domweg accepteren. Jij zult daar niet over klagen en ook zul jij mij niet stoppen, hoe pijnlijk het ook is. Ik zal jou steeds opnieuw weer herinneren aan al die fouten, al die zonden. En jij zult je realiseren hoe slecht jouw gedrag was en dus zul jij alles accepteren wat jouw godin jou oplegt.
En dan nog, zondaar, moet ik je er echt aan herinneren dat ik de enige ben die verlossing kan brengen? Dat is mijn goddelijke recht en dat recht zal ik uitoefenen zoals het mij behaagt, vergeet dat niet!