IK GEEF MIJ OVER

Het was Internationale Vrouwen Dag en logischerwijs was dat de dag dat mijn Meesteres mij een bericht stuurde. Het was een opdracht haar te komen bezoeken en haar te dienen. Ik voelde mij de koning te rijk, wat een privilege Mylady te mogen dienen en aanbidden op deze speciale dag voor de vrouwen van deze wereld.

Met in mijn handen een klein smakelijk cadeau (ik weet inmiddels waar zij van houdt), klopte ik op de deur van haar studio. Meesteres Emma opende de deur en ik zag direct dat zij witheet was en zij gaf aan dat ik weg moest gaan. Omdat ik werkelijk geen idee had wat ik fout had gedaan vroeg ik haar welke fout van mij haar zo boos maakte. Mijn Domina weigerde het antwoord en herhaalde dat ik weg moest gaan. Zo niet, dan moet je zelf ervaren wat boosheid inhoudt. Ik smeekte haar: “laat mij blijven en ik accepteer de gevolgen”. Jouw keuze, zei zij. Zoals altijd heb je de keus zei Mylady. Maar ik vind mijn Meesteres niet kunnen dienen helemaal geen keus, dus ik bleef!

Ik stapte haar studio binnen en zij gaf mij de opdracht mij uit te kleden en terwijl ik dat deed schreeuwde zij tegen mij “alle mannen zijn hetzelfde”. Mijn Meesteres sloeg mij de vlakke hand in het gezicht. Zij vertelde mij dat een slaaf niet was komen opdagen voor zijn afspraak en ook niet reageerde op de berichtjes en telefoontjes van Mylady. Woedend was zij, niet alleen waardevolle tijd verloren, nee, de slaaf had haar respectloos behandeld. “Nu,”, zei Meesteres Emma, “zal ik jouw straffen om al mijn negatieve energie en boosheid kwijt te kunnen raken. Ik moet eerlijk zeggen: ik kon niet bevroeden hoezeer ik een slaaf kon haten die zijn afspraken niet nakomt!

Of ik nu op mijn knieën zat, met mijn handen op het bed lag. Of ik nu aan het kruis was vastgebonden of op het bed lag: de zweepslagen daalden continu op mij neer. Het maakte niet uit, ze raakte mij waar zij wilde en hoe vaak zij wilde. En hoe ik haar ook smeekte om genade, het enige dat Mijn Meesteres zei was “alle mannen zijn hetzelfde, zij behandelen vrouwen verkeerd en begrijpen helemaal niets van de overheersing door de vrouw”.

Zo heel af en toe waren er van die korte fijne momenten. Mijn Domina was liefdevol en vriendelijk. Zij streelde mij, knuffelde mij en behandelde mijn striemen met ijs. Maar net als ik dacht dat het nu over zou zijn kwam de zweep weer keihard op mij neer. Hoe kon ik nu weten dat mijn Meesteres zo’n enorme variëteit aan zwepen en slagmiddelen had? En net als ik aan het gevoel van de ene zweep was gewend nam zij een ander met als grote finale een zweep met strengen parels, wat een pijn.

Na enige tijd kreeg ik steeds meer moeite te blijven staan. Zodra ik dit Mylady vertelde opende zij de boeien en liet mij los van het kruis. Maar in plaats te stoppen dwong zij mij weer op de knieën en ging vol overgave met onverminderde kracht verder. Heel zacht gleed ik in een soort trance. Gedurende enkele minuten voelde ik geen pijn meer. Het was een vreemde maar erg opwindende ervaring en op dat moment was ik zo dankbaar dat ik dit mocht meemaken. Ik bedankte Meesteres Emma voor dit fijne moment.

En opnieuw liet Mylady mij opstaan en maakte mij vast aan het kruis. Zij zette mijn afstraffing voort en het was alsof de duivel in haar losgebroken was. Meesteres Emma sloeg mij nog harder dan daarvoor en als het kon gebruikte zij twee zwepen tegelijk. Ik gilde het uit en smeekte haar te stoppen. Het enige dat zij zei was, geef je dan maar over! “Zeg het magische (stop-)woord slaaf en ik zal stoppen”. Gebruik van het stopwoord en zij zou stoppen. Maar dat was niet wat ik wilde, zelfs mijn Meesteres zou mij niet kunnen breken, het was eigenlijk een principezaak geworden. Dom, het verdedigen van principes is vaak een kostbare aangelegenheid en ik voelde dat aan de manier waarop zij haar zwepen opnieuw op mijn lichaam liet neerdalen. Mijn hele lichaam gloeide inmiddels en alles deed nu zeer. Het was alsof Lucifer zelf achter mij stond. Al haar woede kwam eruit, alle negatieve energie werd op mij losgelaten. De furie was los! En dat allemaal omdat een stomme slaaf mijn Meesteres zo respectloos behandeld had.

Toen was het moment daar dat ik aan het einde van mijn krachten was gekomen. Serieus overwoog ik op te geven, mij over te geven. Maar zou Meesteres Emma mij dan niet als zwak zien? Ik wilde zo graag sterk zijn, haar dienen en ervoor zorgen dat haar boosheid zou verdwijnen. Even stopte zij met haar zweepslagen. Ik fluisterde, vroeg haar te stoppen en het enige dat zij zei is dat ik heel goed wist hoe haar te stoppen.

Uiteindelijk boog ik mijn hoofd en fluisterde het codewoord. I gaf mij over aan de genade van Mylady. Zij glimlachte en was erg blij en opgewonden dat zij haar doel had bereikt. Zij wil met mij de grenzen opzoeken en daarna de grenzen overgaan en uiteindelijk mij breken. En ik brak, ik gaf mij over!

Uw gehoorzame slaaf Alexander dankt Meesteres Emma voor een ongelooflijke reis langs en over de grenzen van mijn vermogens.

Lees Engelse versie hier